Index Medicus for the Eastern Mediterranean Region (IMEMR) Index Copernicus ResearchBible J-Gate I2OR ROAD CiteFactor Scientific Indexing Services SID Magiran Google Scholar رتبه علمی پژوهشی از کمیسیون نشریات وزارت بهداشت
مرکز تحقیقات میکروبیولوژی کاربردی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله، تهران، ایران ، jafar.salimian@gmail.com
چکیده: (5115 مشاهده)
اهمیت منابع آب شیرین و تاسیسات زیربنایی آبی برای سلامت جوامع انسانی موجب شده است که این منابع از عمده‌ترین اهداف حملات تروریستی به شمار روند. در حال حاضر 9 نوع توکسین بیولوژیک بعنوان عوامل مهم بالقوه بیوتروریسم برای آلوده کردن منابع آب آشامیدنی در نظر گرفته می‌شوند. این توکسین‌ها شامل: توکسین بوتولیسم، مایکوتوکسین T-2، ریسین، آفلاتوکسین، ساکسی‌توکسین، آناتوکسین A، تترودوتوکسین، انتروتوکسین های استافیلوکوکی، و میکروسیستین می باشند. تاکنون چندین مورد حملات تروریستی با استفاده از آلوده کردن آب آشامیدنی به پاتوژن های میکروبی در دنیا گزارش شده است. برخلاف اغلب عوامل تروریستی، تشخیص تهدیدات مربوط به منابع آبی بسیار مشکل است و از آنجا که چنین حملاتی تنها با پخش شدن آب آلوده و تلفات تعداد زیادی از افراد در یک طغیان یا اپیدمی مشخص می شود، تشخیص و مقابله سریع، اهمیت بسیار دارد. علاوه بر کنترل دائمی و برطرف کردن احتمال آسیب پذیری مخازن و تاسیسات آب شرب در شرایط طبیعی، به منظور مقابله سریع و کارامد با این تهدیدات بویژه در موقعیت‌های بحرانی، اکثر کشورهای دنیا به آزمایشگاه‌های تشخیصی، سیستم های نظارتی و شبکه های مونیتورینگ پیشرفته مجهز هستند. به نظر می رسد راه اندازی آزمایشگاه مرجع تخصصی کنترل و پایش آب آشامیدنی در زمینه پدافند غیرعامل، حیاتی است. این آزمایشگاه علاوه بر انجام تست های عمومی و سنتی، دارای بخش‌های تخصصی برای پایش، ردیابی و تشخیص سریع عوامل پاتوژن میکروبی آلوده‌کننده آب آشامیدنی و نیز توکسین های بیولوژیک موجود در این حیطه با استفاده از روشهای مولکولی، ایمنولوژیک، بیوسنسورها و نانوسنسورها خواهد بود.
Ahmadi A, Soleimanian J. Pollution of Drinking Water Sources with Biological Toxins; Potential Threat of Bioterrorism. J Mar Med 2020; 1 (4) :182-189 URL: http://jmarmed.ir/article-1-60-fa.html
احمدی علی، سلیمیان جعفر. آلودگی منابع آب آشامیدنی با توکسین های بیولوژیک؛ تهدید بالقوه بیوتروریسم. مجله طب دریا. 1398; 1 (4) :182-189
