زمینه و هدف: رشد و توسعه فعالیت­های صنعتی و شهری منجر به آلودگی محیط‌زیست به فلزات سنگین شده است که یکی از تهدیدهای جدی می‌باشد. این آلاینده ­ها قادرند که در طول زنجیره غذایی بصورت تجمعی افزایش پیدا کنند. تحقیق حاظر به بررسی میزان فلزات سرب، نیکل، روی، آهن و مس در بافت عضله ماهی شعری (Lethrinus nebulosus) در سه منطقه استان هرمزگان (درگهان، بندرخمیر و بندرعباس) به دلیل اهمیت آنها پرداخته است.
روش‌ها: 180 نمونه ماهی شعری در سه منطقه مورد مطالعه در طول فصول تابستان و زمستان 1402 نمونه برداری انجام شد. سپس نمونه ها به آزمایشگاه منتقل و پس از زیست سنجی نمونه ­ها، بافت عضله جدا و بعد از خشک شدن، پودر شدن و هضم شیمیایی جهت تعیین میزان غلظت عناصر سرب، نیکل، روی، آهن و مس توسط دستگاه جذب اتمی (ساخت کارخانه آنالیتیک کشور آلمان مدل contr AA700) مورد اندازه­گیری قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که از لحاظ غلظت عناصر سرب، نیکل، روی، آهن و مس در بافت عضله ماهی شعری بین مناطق مورد مطالعه از لحاظ آماری اختلاف معنی داری وجود دارد (p<0.05). بطوریکه غلظت فلزات مورد مطالعه در منطقه درگهان بیشتر از مناطق بندرخمیر و بندرعباس می باشد. همچنین از نظر غلظت عناصر سرب، نیکل، روی، آهن و مس دربافت عضله ماهی شعری در سه منطقه مورد مطالعه بین دو فصل تابستان و زمستان از لحاظ آماری اختلاف معنی داری مشاهده شد (p<0.05). بطوریکه غلظت فلزات مورد مطالعه در تمام مناطق مورد نظر در فصل تابستان بیشتر از فصل زمستان می باشد. مقایسه غلظت فلزات در بافت عضله ماهی شعری با مقادیر استاندارد نشان داد که غلظت فلزات سرب، نیکل، روی، آهن و مس کمتر از استانداردهای FAO,WHO و EPA است.    
نتیجه‌گیری: ارزیابی خطر غذایی مصرف گونه مورد مطالعه نشان دهنده آن بوده است که مصرف این ماهی با میزان مصرف فعلی از نظر فلزات سرب، نیکل، روی، آهن و مس خطری برای مصرف­کنندگان آن ندارد.