محمد زارع آبندانسری، عباس نقی زاده باقی، حسین طاهری، طیبه یانپی،
دوره ۴، شماره ۳ - ( ۶-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: یکی از مهمترین شیوه های گذران اوقات فراغت افراد جامعه؛ حضور در اماکن آبی و استخرهای شنا می باشد. بنابراین پژوهش حاضر به منظور حفظ سلامت جسمانی و روانی استفاده کنندگان از این اماکن؛ به دنبال آن است تا با استفاده از راهبردهای مناسب، زمینه توسعه ایمنی اماکن آبی و استخرهای شنا فراهم شود.
روش‌ها: پژوهش حاضر کیفی، از نظر هدف کاربردی و با استفاده از رویکرد داده بنیاد به شیوه گلیزر انجام شد. جامعه آماری مورد مطالعه پژوهش را اعضای هیئت علمی دانشگاه در گروه مدیریت ورزشی و علوم پزشکی، مسئولان اداره ورزش و جوانان، خبرگان حوزه ساخت و تجهیز اماکن ورزشی، مدیران اماکن آبی (استخرهای شنا) و استفاده کنندگان از اماکن آبی در استان مازندران و در سال ۱۴۰۱ تشکیل میدادند. روش نمونه گیری غیرتصادفی و هدفمند؛ و ابزار سنجش مصاحبه نیمه ساختاریافته با پرسشهای باز بود. مصاحبه ها تا حد اشباع نظری (مصاحبه شماره ۱۸) ادامه یافت. به منظور معتبرسازی نهایی پژوهش از ملاکهای اعتبار و قابلیت اعتماد استفاده شد.
یافته‌ها: بعد از حذف کدهای مشابه، ۶۴ مفهوم در زمینه توسعه ایمنی اماکن آبی و استخرهای شنا شناسایی شد که در ۲ مقوله اصلی توسعه عملیاتی (شامل اقدامات فنی، اقدامات ایمن سازی، خدمات اضطراری، اقدامات بهداشتی) و توسعه راهبردی (شامل آموزش و فرهنگ‌سازی، اقدامات پیشگیرانه) قرار گرفتند.
نتیجه‌گیری: برخی از مهمترین توصیه‌ها در زمینه توسعه ایمنی اماکن آبی و استخرهای شنا شامل جلوگیری از تشکیل رسوبات آهکی در سطح استخر، جلوگیری از رشد جلبکها در آب استخر، برخورداری از دستگاه اکسیژن در اماکن آبی و آشنایی امدادگران و ناجیان غریق با روشهای احیا و ارتباط سریع با مراکز درمانی می باشد.
