|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
۲ نتیجه برای محمدیاری
مهدی ملازاده، رضا شربت زاده، اسماعیل کرمی، سجاد محمدیاری، دوره ۵، شماره ۲ - ( تابستان ۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: دفاع از کشور وظیفه نیروهای مسلح آماده و ورزیده است، هدف پژوهش حاضر ارزیابی تأثیر تمرینات خودگفتاری بر فاکتورهای آمادگی جسمانی دانشجویان میباشد.
روشها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه تجربی با طرح پیشآزمون- پسآزمون است. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع) در سال ۱۴۰۱ بود که ۳۰ نفر از آنها به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی به ۲ گروه مداخله (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) تقسیم شد. در مرحله پیشآزمون ابتدا، زمان هر یک از دانشجوها در دوی ۷۰ متر و حمل مجروح اندازهگیری شد. سپس در جلسهای به گروه مداخله، خودگفتاری و نحوه تمرینات آن آموزش داده شد و آنها به همراه تمرینات بدنی که روزانه داشتند ۱۰ جلسه تمرینات خودگفتاری انجام دادند؛ و گروه کنترل فقط تمرینات بدنی روزانه داشتند. بعد از اتمام ۱۰ جلسه تمرین، مرحله پسآزمون همانند پیشآزمون انجام شد.
یافته ها: در گروه مداخله خودگفتاری پس از ۱۰ جلسه تمرین، میانگین عملکرد در دوی ۷۰ متر از ۱±۴۴/۹ به ۸۲/۰±۷۲/۸ کاهش و میانگین حمل مجروح از ۷۳/۱±۴۱/۹ به ۱۱/۱±۷۰/۸ ثانیه کاهش یافت که با توجه به سطح معنی داری ۰۵/۰ تفاوت معنی دار در عملکرد قابل مشاهده است. میانگین دوی ۷۰ متر در گروه کنترل از ۹۳/۰±۳۸/۹ به ۸۸/۰±۳۶/۹ ثانیه کاهش یافت و همچنین، میانگین حمل مجروح شرکت کنندگان در این گروه از ۴۳/۱±۵۲/۹ به ۴۲/۱±۴۹/۹ ثانیه کاهش یافت که معنی دار نبود (P<۰,۰۵).
نتیجهگیری: بهطورکلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بعد از خودگفتاری، عملکرد دانشجویان بهبود یافت. لذا، پیشنهاد میشود مربیان و فرماندهان نظامی تمرینات خودگفتاری را در کنار برنامههای جسمانی خود برای بهبود عملکرد دانشجویان مدنظر قرار دهند.
مهدی ملازداه، رضا شربت زاده، اسماعیل کرمی، سجاد محمدیاری، دوره ۵، شماره ۳ - ( پاییز ۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: گذشته از پیشرفتهای تاکتیکی و فنی در علوم نظامی و تسلیحاتی، مؤلفه روانی جنگ و آمادگی در سالهای اخیر بیشتر موردتوجه قرارگرفته است، هدف پژوهش حاضر اثربخشی تمرینات EFT بر فاکتورهای آمادگی جسمانی دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع) است.
روشها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه تجربی با طرح پیشآزمون- پسآزمون است. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع) در سال ۱۴۰۱ بود که ۳۰ تن از آنها بهصورت نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی به ۲ گروه مداخله (۱۵ تن) و کنترل (۱۵ تن) تقسیم شد. در مرحله پیشآزمون ابتدا، از همه ۳۰ تن آزمون ACRT گرفته شد سپس در جلسهای به گروه مداخله که ۱۵ تن بودند، تکنیک EFT و نحوه تمرینات آن آموزش داده شد و آنها به همراه تمرینات بدنی که روزانه داشتند ۱۰ جلسه تکنیک EFT تمرین کردند؛ و گروه کنترل که ۱۵ تن بودند فقط تمرینات بدنی که روزانه داشتند را در این ۱۰ جلسه تمرین کردند. بعد از اتمام ۱۰ جلسه تمرین مرحله پسآزمون همانند پیشآزمون انجام شد. تحلیل دادههای مربوط به فاکتورهای آمادگی جسمانی با آزمون تی همبسته در نرمافزار اس پی اس اس نسخه ۲۲ انجام شد.
یافتهها: میانگین دوی ۷۰ متر در گروه EFTاز ۷۷/۰±۱۵/۹ به ۷۵/۰±۶۰/۸ و میانگین حمل مجروح در این گروه از ۴۴/۱±۱۶/۹ به ۳۵/۱ ± ۵۰/۸ ثانیه کاهش یافت که با توجه به سطح معنیداری ۰۵/۰ تفاوت معنیدار در عملکرد قابلمشاهده میباشد (P-Value<۰,۰۵).
نتیجهگیری: بهطورکلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بعد از ضربه زدن به نقاط مریدین و خودگفتاری عملکرد دانشجویان دانشگاه امام علی بهبود یافت. لذا، پیشنهاد میشود مربیان و فرماندهان ارتش EFT را در کنار برنامههای جسمانی خود برای بهبود عملکرد دانشجویان و سربازان مدنظر قرار دهند.
|
|