دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران ، dr_yousefpour@yahoo.com
چکیده: (3913 مشاهده)
زمینه و هدف: آب های ساحلی استان هرمزگان تحت تأثیر آلودگی های زیست محیطی خلیج فارس ناشی از صنایع نفت و گاز می باشد. در مطالعه حاضر به منظور پایش زیستی آلاینده ها، از دوکفه خوراکی Amiantis umbonella، میگوی موزی Fenneropenaeus merguiensis، کفشک باله کوتاه Pseudorhombus elevatus بعنوان شاخص زیستی منطقه، استفاده شد. روش‌ها: نمونه برداری از 8 ایستگاه منتخب در سواحل هرمزگان، در تابستان و زمستان 1395 انجام شد. تعداد 30 عدد دوکفه خوراکی، 15 عدد میگوی موزی و 15 عدد کفشک ماهی جمع آوری شد. نمونه برداری و آزمایشات طبق روش استاندارد MOOPAM انجام شد. برای اندازه گیری PAHs از دستگاه گاز کروماتوگرافی طیف سنج جرمی Gas Chromatography -Mass Spectrometry (GC-Mass) و برای اندازه گیری فلزات سنگین سرب و کادمیوم از دستگاه اسپکتروفتومتری جذب اتمی (Atomic absorption spectrophotometery) AAS استفاده گردید. یافته‌ها: عضله ماهی فاقد آلودگی سرب (0/1±0/45) و کادمیم (0/01±0/07) است اما آلودگی متوسط (PAH (998±0.1 را دارد. عضله و پوسته میگو آلودگی زیاد با سرب (0/7±4/91) و (0/9±4/31) و (PAH (1505±0/1 و (0/1±1335) و آلودگی کم (0/6±1/01) و متوسط (0/6±2/78) با کادمیم دارد. بافت نرم دوکفه‌ای آلودگی متوسط به سرب (5-2) و (PAH (380±1/0 و فاقد آلودگی کادمیم (˃0/05) بود. آلودگی کادمیم (˃0/05) در نمونه های مورد بررسی، به میزان کم ثبت شد اما آلودگی سرب (˃3) و (PAH (426±0/1 متوسط تا زیاد بود. نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده در این مطالعه بیانگر بالاتر بودن میزان غلظت اندازه گیری شده عناصر فلزات سنگین و PAHs در دوکفه خوراکی، میگوی موزی، کفشک باله کوتاه در مقایسه با مقادیر توصیه شده و در نتیجه آلودگی نسبی گونه ها به این آلاینده ها می باشد؛ بنابراین باید مصرف این گونه ها باید با احتیاط بیشتری همراه باشد.
