دانشگاه علوم پزشکی مشهد ، samane.soltanabadi@gmail.com
چکیده: (2945 مشاهده)
زمینه و هدف: پذیرش و تردید در دریافت واکسن کووید- 19 اهمیت بالایی برای سلامت عمومی دارد. درک عوامل تعیین کننده اصلی و تأثیرگذار بر ترجیحات و خواسته های جامعه، میتواند به توسعه استراتژی های بهبود برنامه واکسیناسیون کمک کند. هدف از انجام پژوهش حاضر پیش بینی پذیرش و تردید در دریافت واکسن کرونا بر اساس تابآوری روانی و عاطفه مثبت و منفی است. روشها: پژوهش حاضر توصیفی و همبستگی بود که در جمعیت بزرگسال ایرانی به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. تعداد 461 نفر در خرداد 1400 به صورت انلاین با تکمیل پرسشنامه ها در مطالعه حضور داشتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های دانش، نگرش، کاربست و نگرانی ها واکسن کووید-19 (KAPC)، تابآوری کانر-دیویدسون (CD-RISC) و عاطفه مثبت و منفی (PANAS) استفاده شد. یافتهها: بین تاب آوری روانی و پذیرش واکسن کرونا رابطه مثبت و بین عاطفه منفی و تردید نسبت به واکسن کرونا نیز رابطه مثبت معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که تاب آوری روانی 14 درصد از واریانس پذیرش واکسن کرونا و عاطفه منفی 25 درصد از واریانس تردید در دریافت واکسن کرونا را تبیین می کنند. نتیجهگیری: با توجه به یافته ها، برنامه هایی که برای افزایش میزان واکسیناسیون کووید-19 طراحی می شوند، می توانند شامل مداخلات در مورد افزایش تاب آوری روانی و کاهش عاطفه منفی باشند تا پذیرش بیشتر و تردید کمتری نسبت به واکسن پدید آید.