AU - Mohammadi, Mohammad Taghi TI - Physiological Basis of Using Extracorporeal Membrane Oxygenation (ECMO) in Acute and Severe Respiratory Failure in COVID-19 PT - JOURNAL ARTICLE TA - jmarmed JN - jmarmed VO - 2 VI - 1 IP - 1 4099 - http://jmarmed.ir/article-1-73-fa.html 4100 - http://jmarmed.ir/article-1-73-fa.pdf SO - jmarmed 1 AB  - سیستم تنفسی اولین جایگاه­ بیماری ­زایی برای ویروس SARS-CoV-2 است. بر اساس شواهد آزمایشگاهی، ویروس از طریق ایزوفرم نوع دوم آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE2) وارد سلول­های ریه می ­شود، که به میزان بالایی در سلول­های آلوئولی بیان می­ شود. بیماری ناشی از این ویروس به طور رسمی به عنوان کووید-19 نام­گذاری گردیده که با ایجاد آسیب­ های گسترده در بافت ریه باعث بروز نارسایی تنفسی حاد می­ گردد. نتایج بافت ­شناسی به ­دست آمده از نمونه­ برداری ریه بیماران کووید-19 آسیب گسترده آلوئولی، ترشحات التهابی مزمن و ادم شدید را در ریه نمایان کرده است. بر این اساس، در حالت شدید بیماری، که آسیب گسترده در غشای تنفسی به همراه کاهش شدید در ظرفیت انتشاری ریه به ­وجود می ­آید، امکان تبادل گازها حتی با دستگاه تهویه مصنوعی نیز امکان­ پذیر نخواهد بود. در این وضیعت، استفاده از سیستم اکسیژن ­رسان غشایی خارج پیکری (ECMO) می­تواند یک روش کمک­ کننده برای تبادل گازهای تنفسی و اکسیژنه ­شدن خون باشد. سیستم ECMO به عنوان یک درمان نجات ­بخش می­تواند از هیپوکسی طولانی ­مدت و آسیب­های بافتی جلوگیری نماید، در زمانی که یک کاهش در انتقال گازهای تنفسی در غشای تنفسی در حالات شدید بیماری کووید-19 مشاهده می ­گردد. CP - IRAN IN - LG - eng PB - jmarmed PG - 12 PT - Review YR - 2020