زمینه و هدف: در دهه های اخیر سازمان ها برای حفظ وضعیت رقابتی خود از مفهوم کیفیت جامع به سمت مفاهیم یادگیری سازمانی، هوش سازمانی، فراموشی سازمانی و بهبود مستمر در سطح جهانی حرکت کرده اند. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین هوش و یادگیری سازمانی با فراموشی سازمانی در یک بیمارستان نیروی دریایی انجام شد.
روش‌ها: جامعه آماری شامل کارکنان یک بیمارستان وابسته به نیروی دریایی بود که تعداد ۳۲۰ نفر به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از سه پرسش نامه هوش سازمانی آلبراخت، یادگیری سازمانی نیف و فراموشی سازمانی هالن و فیلیپس استفاده شد. داده ها با نرم افزار SPSS-۱۸ تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج بیانگر این است که به طور کلی هوش و یادگیری سازمانی، فراموشی سازمانی را پیشبینی میکنند. هریک از مولفه های متغیرهای پیش بین، یادگیری سازمانی (R=۰,۳۸) و هوش سازمانی (R=۰,۵۷) به طور مثبت و معنادار متغیر ملاک یعنی فراموشی سازمانی را پیش بینی می کند.
نتیجه‌گیری: هوش و یادگیری سازمانی بر فراموشی سازمانی تاثیر مثبت و معنادار دارد. مدیران باید با ایجاد انگیزش، تشویق و تحریک افراد در سازمان، آنها را به طور هدفمند به سوی فراموشی دانش کهنه و قدیمی سوق دهند. همچنین، افراد را به کسب، توزیع، انتقال و به کارگیری دانش مفید موجود، دانش جدید و نیز دانش ضمنی هدایت کنند.
