گسترش روزافزون حاشیه‌نشینی در شهرهای ساحلی و تراکم بیش از حد جمعیت در این شهرها و به تبع آن افزایش بی رویه فعالیت‌های اقتصادی- اجتماعی به همراه معضلات زیست محیطی در مناطق حساس ساحلی، ضرورت شناسایی و ارزیابی عوامل تهدیدزا از نظر میزان سهم عوامل و موقعیت مکانی آنها را در این اکوسیستم های حساس ساحلی کشور ایجاب می کند. بدین منظور پژوهش حاضر با هدف شناسایی و سطح بندی تهدید آلودگی محیط ساحلی در بخشی از سواحل شرق تنگه هرمز واقع در شهرستان سیریک به انجام رسیده است. رویکرد حاکم بر این پژوهش از نوع بازدید میدانی و نیز پیمایشی با استفاده از فرآیند مصاحبه با کارشناسان و صاحب نظران بوده و چارچوب نظری آن نیز با استفاده از روش اسنادی انجام شده است. داده های جمع آوری شده حاکی از این موضوع است که در محدوده تحت بررسی ۵ عامل، گردشگری، مزارع پرورش میگو، حمل و نقل دریایی سوخت، پساب و پسماند خانگی و رودخانه ها مهم ترین عوامل تهدید آلودگی می باشند. در این پژوهش پس از شناسایی عوامل مهم تهدید آلودگی، با بهره گیری از مدل تحلیل سلسه مراتبی (AHP) که از فرایند های تصمیم گیری چند معیاره (MCDM) در مدیریت و برنامه ریزی می باشد، عوامل شناسایی شده، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و اولویت بندی گردید. در ادامه با استفاده از قابلیت های سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) نقشه نهایی سطح بندی تهدید آلودگی محدوده مورد مطالعه تهیه شد. همچنین یافته های پژوهش نشان داد که در محدوده ساحلی شهرستان سیریک، آلودگی های ایجاد شده پهنه وسیعی از این سواحل را در حالت تهدید قرار داده است به طوری که از مساحت کل محدوده تحت بررسی که بالغ بر ۵۱۴ کیلومتر مربع بوده، ۳۴۲ کیلومتر مربع آن که برابر با ۵/۶۶ درصد از وسعت کل محدوده است در سطح تهدید آلودگی متوسط تا بسیار زیاد واقع شده است. همچنین بر اساس نقشه به دست آمده تهدید آلودگی در سواحل شمالی محدوده بسیار بالا بوده و به سمت مرکز و سواحل جنوب از شدت آن کاسته شده است.
