زمینه و هدف: برای درمان مناسب و کنترل عفونت های بیمارستانی لازم است از الگوی مقاومت میکروارگانیسم های بیماری زا آگاهی داشته باشید. مطالعه حاضر با هدف مقایسه روش های تشخیص فنوتیپی و ژنوتیپی سودوموناس آئروژینوزا و فراوانی درصد مقاومت به آنتی بیوتیکها بر روی نمونه های بالینی بخش سوختگی بیمارستان پیامبر اعظم بندرعباس در سال ۱۳۹۵ انجام شد.
روشها: در این مطالعه از روشهای شناسایی مورفولوژیک، بیوشیمیایی و ژنتیک بر اساس تعیین توالی ۱۶s rRNA استفاده شد. به منظور تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی از روش کربی بائر و طبق دستورالعمل CLSI استفاده شد.
یافتهها: از ۵۰ ایزوله متعلق به جنس سودوموناس ۲۷ % ایزولهها از نمونه پوست و ۷۳ % از نمونههای زخم جداسازی شدند. نتایج الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی نشان داد به ترتیب ۴۶/۱۵، ۱۵/۳۸، ۴۶/۱۵، ۲۳/۰۸، ۱۵/۳۸، ۱۵/۳۸ و ۳۸/۴۶ درصد از ایزولههای مورد آزمون در مقابل سیپروفلوکساسین، ایمی پنم، پیپراسیلین، سفتازیدیم، آمیکاسین، آزیترومایسین و سفپیم مقاومت نشان دادند. در حالیکه این میزان برای ایزولههای جداشده از زخم به ترتیب ۸۰/۵۶، ۲۵، ۸۰/۵۶، ۲۷/۷۸، ۱۶/۶۷، ۳۳/۳۳ و ۴۱/۶۷ درصد ثبت شد. نتایج شناسایی ژنتیکی ایزولهها علیرغم انطباق با نتایج فنوتیپی در مورد ۵ ایزوله، تنها در مورد ایزوله W۲۳ با نتایج فنویپی مطابقت نشان نداد. مطالعات فیلوژنتیک واگرایی تکاملی ایزوله S۱۱ را نسبت به سایر ایزولههای مورد مطالعه تایید نمود.
نتیجهگیری: نتایج ارائه شده مقاومت بالای ایزولههای مورد بررسی را به ویژه نسبت به آنتی بیوتیکهای سیپروفلوکساسین و پیپراسیلین نشان داد و بر بکارگیری آنتی بیوتیکهای موثر و مصرف کنترل شده آنها تاکید نمود. همچنین ضرورت انجام شناسایی ژنتیکی سویه های سودوموناس را پیشنهاد میگردد.