زمینه و هدف: فراهم کردن داده‌ها در مورد انواع، شیوع و علل آسیب های اسکلتی عضلانی میتواند در طراحی برنامه‌های پیشگیرانه موثر باشد. هدف از این پژوهش، تعیین انواع، شیوع و علل آسیب‌های اسکلتی-عضلانی دردریانوردان بندرعباس بود.
روش‌ها: تحقیق حاضر از نوع مقطعی است. جامعه آماری شامل ۱۳۰ نفر از دریانوردان بندرعباس بود که در سال ۱۳۹۸ در آن منطقه مشغول به فعالیت بودند و حداقل به مدت ۲ سال سابقه کار بر روی کشتی را داشتند. در ابتدا پس از گرفتن شرح حال دریانوردان که شرایط ورود به طرح را داشتند، اطلاعات دموگرافیک و آنتروپومتریک (شامل سن، قد، وزن، سنوات خدمت و شاخص توده بدنی)، اندازه گیری و ثبت شد. برای مشخص شدن محل ناراحتی و دردهای اسکلتی عضلانی در دریانوردان از پرسشنامه اسکلتی عضلانی نوردیک، استفاده شد و علل آنها نیز ثبت شد.
یافته‌ها: شیوع آسیب‌های اسکلتی عضلانی در دریانوردان ۴۸/۴۵ درصد (۶۳ نفر) است. شایعترین آسیب های اسکلتی-عضلانی در بین دریانوردان شامل کمردرد ۱۵/۳۸درصد، گردن درد ۱۳/۰۷ درصد، زانو درد ۱۲/۳ درصد و درد مچ دست ۷/۷ درصد است. همچنین علت اولیه ایجاد آسیب‌های اسکلتی-عضلانی در ۴۰ درصد موارد علل حادثهای بوده است.
نتیجه‌گیری: باتوجه به یافته های مطالعه حاضر آسیب‌های اسلکتی عضلانی از شیوع نسبتاً بالایی در بین دریانوردان برخوردار است. بنابراین پیشنهاد میشود با مشخص شدن علل این آسیب‌ها، برنامه‌ریزی میان مدت و درازمدت برای پیشگیری و درمان ارائه گردد.
